Tiekeneitse

"Ik noem u tiekeneitse. Omdadde zowa geklutst zijt snapte? Gij zijt er niet helemaal bij. Of misschien zijde der meer bij dan mij. Ge zijt geklutst ma klutsingen is misschien wa da we hier nodig hebben."

Het was na een reeks van dit soort hersenscheten dat de directeur van het marketingbureau mij een contract toeschoof waarvan ik mij weinig meer dan de exuberante som die bij 'brutoloon' stond herinner. Ik lachtte uitbundig mee met zijn ei-vergelijkingen, ofschoon ik er mij tenzeerste aan ergerde dat hij me vergeleek met een Engels ontbijt. Natuurlijk ontbijten de Engelsen net als wij, gewoon brood met toespijs, en voor de kinderen cornflakes. Het Engels ontbijt is een mythe ontstaan in de horeca, omdat "hier-moddervet-Europees-zwijn-eet-maar-worst-en-bonen-en-ei-als-ontbijt"-ONTBIJT minder vlot in de mond lag. Dit geheel terzijde. Terug naar het marketingbureau.

Ik vroeg de directeur naar de toestand van zijn voeten. Het is belangrijk dit soort dingen te vragen alvorens een contract te ondertekenen. Stel: hij heeft last van kloven. De impact op de werksfeer kan moeilijk overschat worden. Steunzolen daarentegen leiden tot een superioriteitsgevoel. Dat weet ik uit ervaring, ik heb steunzolen en ik ben een 'Primus inter pares', een banaan tussen appels. Exotische steunzoligen, een heel zeldzaam exemplaar van homo sapiens.

De voeten van de directeur waren gelukkig in zeer goede staat. Hij vertelde mij hierover het volgende: "Tiekeneitse luistert goed e, uw voeten, ge moet da laten verzorgen door zo'n thaise. Gelooft mij jongne, ge wilt niet anders aan uw voeten dan zo'n spleetuugske" Ik gaf hem de sociaal aanvaarde mep in het gezicht wegens het raciale karakter van zijn woorden. Hij hervatte: "Merci tiekeneitse, ik ging te ver. Maar serieus nu, zo'n Oosters jasmijntje dat uw voetjes verwent, tgooooh mateke!" Ik stemde in, omdat ik zag dat de man dat wel kon gebruiken.

Mensen zeggen dat luisteren een niet te overschatten kwaliteit kan zijn. Ik zeg 'Njet'. Het is niet luisteren, het is instemmen. Luisteren is het ontvangen en verwerken van informatie. Een gepaste respons zal dan ook altijd eerlijk en vanuit de eigen ervaring ontwikkeld worden. Dit is echter niet wat de spreker wenst. De spreker wenst slechts geconsolideerd te worden in zijn

mening. De spreker vraagt niet om een luisterend oor, eerder om een bevestigende mond. That's what she said.