500

'But I would walk 500 miles
And I would walk 500 more
To be the man who walked a 1,000 miles
To fall down at your door.'

Ik citeer nogmaals, ondanks negatieve opmerkingen (die ik volledig naast mij neerleg overigens), met een lied. Een klassieker, zo u wil. De ouderen onder ons (als die er al zijn), die zullen het wel kennen. Het is van The Proclaimers.

Zo omschrijven zij de liefde, als een wilskracht die alles overstemd. Voor de minder intelligente onder ons, 500 mijl is 804.67 km. Geen klein endje dus. Men zou haast denken dat liefde enkel bestemd is voor doorwinterde wandelaars. Doch niets is minder waar, kan ik u met vreugde melden. De afstand die tussen mij en mijn geliefde ligt heb ik (met hulp van Mappy, dank hiervoor) ruw geschat op 94 km. Dit valt behoorlijk te doen, blijkt dat The Proclaimers het bij het foute eind hadden. IN YOUR FACE FUCKIN IRISHMEN :D

Het is niet van mijn gewoonte om ronduit ordinaire berichten over geluk te publiceren. Maar ik ben verliefd en, dat is nog het mooie, gelukkig ermee.

Ik hou van je I.

From Russia With Love,
Zwangere Man.

Nog

Hier ben ik alweer, want ik was nog niet klaar. Thans, ik was klaar met het vorige bericht, doch het geluid van mijn vingers op de weerloze toetsen was ik nog niet beu. Het zijn weerloze toetsen, want zij vechten niet terug. Gelukkig maar, bijtende "e's" en "a's" staan behoorlijk hoog in mijn lijstje van dingen die ik niet wil meemaken.
Dit terzijde, ik moet mijn hart luchten bij u, want het stinkt verdorie. Als maar meer word ik benaderd door schaarsgeklede vrouwen die met mij gaarne de daad zouden willen bedrijven. Aan deze vrouwen zou ik willen zeggen: breng gerust ook uw dochters mee, zodat wij elkaar kunnen leren kennen. Misschien worden wij wel verliefd, en dan heb ik twee vliegen in 1 klap.

Ik dank u bij voorbaat,
Zwangere Man

Zomer & Vorte Wijven

Ik had geen zin om te schrijven. Daarom besloot ik om wat te typen. Dat leek me wel evenwichtig.

Het is zomer. De zon schijnt, want dat hoort zo. Het leven in zijn simpelste vorm, de simpelste vorm van leven. Dat is de zomer, thans voor jongeren. De simpelste vorm van leven. Het enige wat men nog behoeft te doen is ademen. En dan nog, een zuurstoffles is nooit ver weg. En dan zijn wij op ons gemak.

Ik had al u al eerder verteld over mijn plannen inzake vakantiejobs, wel, ik mag u heuglijk mededelen dat dat vort wijf van Manpower toch nog ergens goed in is. En dat is in haar job, verdomd toepasselijk vond ik dat. Ze liet zich op sluikse wijze ontvallen dat ze mensen die nog eens langskomen altijd eerst bellen. Dat vond ik raar. Waarom zei ze me dat niet bij het eerste bezoek, dan was een kwartier later nog wel eens binnengestapt. Ik had toch niks te doen, zo herinner ik me nu. Vandaar dat ik haar bestempel als vort wijf, want dat is ze wel, als ze verwacht van andere mensen dat ze om een job bij haar komen smeken. Een vort wijf, dat is ze wel zeer.

Gegroet,
zo moogt gij u voelen.

Zwangere Man.