Ik wil een lief. Het is mij genoeg geweest met het vrijgezellenbestaan, mijn hart wordt koud. Misschien moet ik een advertentie plaatsen in de krant:

"Eenzame Gentenaar zoekt hartverwarmer"

Maar ik vrees dat ik hiermee enkel vertegenwoordigers van Filliers en dergelijke geestrijke dranken zal aantrekken.

Hoe zou ik dit rationeel kunnen aanpakken, zo vraag ik mij af. Naar ik hoor schijnt ook het internet een goed medium te zijn om de ware liefde te pakken te krijgen. Netlog en dergelijke elektronisch sociale netwerken schijnen tot de toppers te horen qua wanhopige zielen die elkaar zoeken. Doch, ik ben geen wanhopige ziel! Thans, ik ben wel wanhopig, maar mijn ziel heb ik reeds lang geleden aan God verkocht, daar deze een betere prijs gaf dan de duivel. Ik bezweer u, de gekte dringt binnen in mijn schedeldak.

Nu dan, heb ik nog andere opties? Ach ja, ik zou "de wijvekes" wat meer kunnen "playen" op "slutparties", doch dit zou afbraak doen aan mijn vrouwvriendelijke reputatie (voorgaand geldt niet op het instituut dat zich mijn school mag noemen (om wat voor reden dat dat ook zou zijn, ik leer ze namelijk meer bij dan zij dat vice versa doen)). Want aldaar op de Reep, daar hang ik maar al te graag de agressor uit, dat is geweten. U kan mij namelijk allen niet krijgen!

Blijkt dat ik gewoon zal moeten wachten op mijn ware prinses,
Wel jammer, gezien dat ik er nu nood aan heb..
Doch niet alles in het leven kan spel en vreugd zijn,
dus berust ik in mijn lot.

Emiel.